Céad slán dhon oiche ‘réir, sé mo léan nach í anocht ‘na tús,
Leis an mbuachaillín spéiriúil a bhréagfhadh mé seal ar a ghlúin.
Mar do chuir tu orm t’éaradh, a mhíle grá geal is ní leat-sa mo rúin
Ach céad faraor géar, tá na sléibhte ‘dhul idir mé’s tú.

Tá an gáirdín seo ‘na fhásach, a mhíle grá bán agus mise liom fhéin
Tá na pabhsaithe a’ fás ann, is breaghtha dhá bhfaca tú riamh.
Ní chluinfea ceol cláirsí ‘dhul an t-sráid seo ná ceol binn na n-éan,
O d’éaluigh mo ghrá uaim, craoibhu áluinn, go Caisleán Uí Néill.

Is a gCaisleán Uí Néill tá an péarla ‘bhain dhíom-sa mo ghrá.
Go dtug mé fhéin spéis dó go mór mór i ngan fhios do’n tslua.
Ag teallach ‘ti mhóir sea chónuíonns is chodalaíonns mo ghrá
Ach a samhail níl le fáil ann, ach an réalt eolais ar an mbaile úd thall.

Ba mhilse liom do phóigin ná an rós a thaganns ar bláth
Is le cúmha mór i ndiaidh mo stóirín, ní mó ná go gcodaluim fein trá.
Bliain ‘san oiche aréir, sea réab na capaill an fál,
Agus chuaidh siad de léim, sé mo léan géar, amach ins a’ snámh.